Մարմինդ ասեղնագործված է մարմնիս երակներդ՝ շղթայված երակներիս ու երազդ՝ սիրահարված ենթագիտակցությանս: (շղթաներով ամրացված ենք նույն տարածությանը) Մատներս փաթաթված մատներիդ ու ձեռքդ՝ ծնկներիս վրա վախերդ հավաքած պայուսակումս ու կասկածներդ՝ կախ տված պարանիցս։ մարմինդ արծաթագույն լույսի մեջ ու արցունքներումդ՝ արյանս բաղադրությունը։ շուրթերիդ գույնը՝ արտացոլված ոտնաթաթերիս ամրացված հայելուն. Ծովի մեջ՝ մեռած մարդիկ ու քո մարմինը հասկանում է կղզուս բնակիչների լեզուն ու նրանց հետ խարույկի մոտ երգեր է հյուսում ու քո մարմինը սիրում է կղզուս բնակիչներին, բայց նաև գիտի, որ լքելու ժամանակը գալու է։ Գնացքը սև խոռոչների միջով ընթանում է դեպի քո ծառացած մարմինը ու քեզ անտեսելով՝ ներսումդ հյուսված նուրբ լարերը հավաքում իր մեջ ու սարդոստայն հյուսում դրանցով ու քո սպիերը նոր են ու թարմության հետքեր են կրում իրենց վրա Դեղին, կարմիր ու վարդագույն թելերով հյուսված ես ներքին օրգաններիս ու սնուցումը՝ միայն քեզնով Մարմինդ ասեղնագորված մարմնիս ձայնդ՝ հոդերիս ներսում պահված Ու մեղրի պես քաղցր հայացք
Մարի Մելիքյան