Բնոն անհուսորեն այսուայնկողմ է շրջվում, աչքերն անկախ իրենից տարածության մեջ գլորվելով մեկին են փնտրում ու դեմքիս չեն նայում՝ ամաչկոտ միտումնավորությամբ։ Բնոյի ձեռքին տոպրակ կա, մեջը՝ տորթ, ասել է Բնոն, բայց ես վստահ չեմ տորթի հարցում։ Տոպրակի մեջ շատ հանգիստ կարող է ինչ-որ մեկի փշրված գանգը լինել կամ մի քանի չօգտագործված հագուստ՝ հին ու մաշված։ Երեկ Բնոյի ծնունդն էր, բայց այսօր Բնոն ավելի հասուն չէ, քան երեկ, որովհետև դեռ ամաչում է խոսելիս աչքերիս մեջ նայել. եկել կանգնել է դիմացս ու Էլենի մասին է խոսում։ Աչքերի մեջ կայծեր կան, իհարկե չեմ տեսնում, բայց կայծերից մի քանիսն իմ կողմն են ուղղված, ներկայությունը զգում եմ։
- Հավանու՞մ ես Էլենին,- հարցնում եմ
- Չէ,- դեմքիս չնայելով ասում է, հետո ոգևորությամբ ցույց տալիս հեռախոսի մեջ պահած սքրինշոթը՝ Էլենի խիստ մտերմիկ շնորհավորանքով։ Բնոն խառնված է իրար Էլենի զգացմունքների մասին լիարժեք տեղեկություն չունենալուց, ու այդ անիմացությունից ամաչում է հետս խոսի.
- Էլենն ընկեր ունի,- ասում է:
Բնոյի իրական անունը հանկարծակի ասելը նրան հունից հանում է, անընդհատ շարժվում է ու աչքերը փախցնում.
- Ինձ Կարեն մի ասեք էլի
Հետո խնդրում է, որ Էլենին զանգեմ։ Անկախ ինձնից սկսում եմ Բնոյի հետ Արսենից խոսել, ասում է, որ իրենք մտերիմ են, ես էլ պահը չեմ կորցնում ու Արսենին հաճոյախոսում եմ Բնոյի մոտ՝ հույս ունենալով, որ հաճոյախոսությունս ինձ համար անծանոթ ճանապարհներով, ամեն դեպքում, կհասնի հասցեատիրոջը։
- Կզանգե՞ք Էլենին
Հետո Բնոյին ասում եմ, որ ինքն ագրեսիվ է դարձել, Բնոն չի ժխտում, անհասկանալի բացատրություն է տալիս, իսկ ես նայում եմ աչքերի մեջ ու չեմ կարողանում կապ հաստատել այնտեղ ինձ նայող արտացոլանքիս, ուրեմն նաև՝ Բնոյի հետ:
- Բնոները մեջս շատացել են,- ասում է
- Ինչ որ բանի պակաս ունես,- հիմար արտահայտություն եմ անում:
Հետո Բնոն էլի խնդրում է, որ զանգեմ Էլենին։ Տեսնում եմ, թե ոնց է կամաց-կամաց Բնոն հեռանում իմ մտերմության դաշտից:
Թեքվում եմ մի կողմ, Բնոն քթի տակ ցածրաձայն զրուցում է Էլենի հետ, հետո դուրս է գալիս՝ առանց ինձ նայելու:
Երևի Բնոն մյուս տարի ավելի հասուն կլինի՝ անցնում է մտքովս: Բնոն մյուս տարի հաստատ ավելի հասուն կլինի՝ վերջնական հաստատում եմ ու գնում փայտե աստիճաններ, որ պատրաստվեմ ելույթիս:
Comments
Post a Comment